ذهن آرام و برتر

کرونا ،نوعی از ویروس ها هستند که به طور معمول بر دستگاه تنفس پستانداران، از جمله انسان، تأثیر می گذارند. آنها با سرماخوردگی، پنومونی و سندرم حاد تنفسی شدید (SARS) همراه هستند و همچنین می توانند روی روده تاثیر بگذارند.
ویروس کرونا ،در سال 1937 از ویروس برونشیت عفونی در پرندگان کشف شد. این ویروس ها ،مسئول 15 تا 30 درصد از سرده های رایج هستند و در طول 70 سال گذشته، دانشمندان دریافته اند که ویروس کرونا می تواند موش ها، سگ ها، گربه ها، بوقلمون ها، اسب ها، خوک ها و گاو را آلوده کند. مقاله MNT بر روی انواع مختلف ویروس کرونا انسانی، علائم آنها، نحوه انتقال آنها و دو بیماری خطرناک مشتق از آن :SARS و MERS تحقیق کرده است.

ویروس کرونا به عنوان عامل این بیماری به سیستم تنفسی حمله می کند و به تدریج این سیستم را از کار می اندازد و از علائم این بیماری می توان به سرفه، تب شدید که به التهاب ریه و نارسایی کلیه منجر می شود، اشاره کرد.

تاریخچه بیماری کرونا

براساس گزارشات اولین مورد بیماری در سپتامبر 2012 در مردی 60 ساله در عربستان سعودی کشف شد که به مرگ بیمار انجامید . این مرد چند روز قبل از آن به دبی سفر کرده بود و دومین مورد در مردی 49 ساله در قطر که او نیز در گذشت و کشف بیماری اولین بار در آزمایشگاه Health Protection Agency's در Colindale لندن به تایید رسید .

پیشنهاد شده است که این بیاری به نام سندرم نارسایی تنفسی خاورمیانه یا Middle East respiratory syndrome coronavirus که با اختصار MERS-CoV نامگذاری شود.

برای رسیدن به حال خوب باید به این موضوع دقت داشته باشید که افسردگی و احساس تنهایی می تواند شما را در حالتی ببرد که فقط به خود و افکارتان فکر کنید. تصورتان این است که همه چیز حول محور شما اتفاق  می افتد اما باید بتوانید خود را از این حالت خارج کنید.

فرض کنید به همکارتان پیشنهاد می دهید ناهار را با شما صرف کند و او پیشنهاد شما را رد می کند. در این حالت افرادی که زمینه افسردگی و احساس تنهایی را دارند، به این فکر می کنند که طرد شده اند و یا دوست داشتنی نیستند. اما باید از این زاویه نگاه کنید که شاید همکار شما قرار ملاقات دیگری داشته و یا آنقدر سرش شلوغ است که فرصت ندارد با شما ملاقاتی داشته باشد.

به افرادی که احساس تنهایی دارند کمک کنید

با وجود اینکه شما خود احساس تنهایی و افسردگی می کنید اما پیشنهاد می شود که به ملاقات افرادی که تنها هستند بروید و احساستان را با آن ها به اشتراک بگذارید.

البته برخی افراد این احساس تنهایی را به شکلی منفی به دیگران نیز منتقل می کنند. این باعث می شود شما بیشتر احساس تنهایی و افسردگی کنید. اما مساله ای که وجود دارد این است که ما در برابر افرادی که احساس تنهایی می کنند، مسئول هستیم. به عبارت دیگر شما با کمک به آنها حتما می توانید به خودتان هم کمک کنید. به طور مثال می توانید در مجموعه هایی که کودکان و یا افراد سالخورده تنها هستند، عضو شده و اوقاتی را با آنها بگذرانید.

براساس نظر انجمن روان پزشکي آمريکا، برخي اختلالات وجود دارد که نمي توان آن ها را در طبقه بندي مجموعه ي مشترکي از اختلالات قرار داد زيرا با هيچ کدام از اختلالات خاص در اين طبقه بندي، هم خواني ندارد. اين اختلالات، به نوعي منفرد مي باشد که اغلب در دوره هاي شيرخوارگي، کودکي يا نوجواني رخ مي دهد، مانند گنگي انتخابي، اضطراب جدايي، اختلال دلبستگي، اختلال حرکت کليشه اي و ... اما يکي از رايج ترين اين اختلالات، « گنگي انتخابي» است. چه بسا پدر و مادراني که با مراجعه به مراکز مشاوره و کلينيک هاي روان شناسي، نسبت به سکوت هاي نا به جاي فرزندشان، ابراز نگراني مي نمايند و همواره با اين پرسش مواجه هستند که « چگونه با اين کودکان رفتار نماييم؟» در اين مقاله سعي شده ضمن معرفي اين اختلال، به برخي از روش هاي درمان آن نيز اشاره شود.

گنگي انتخابي چيست؟

برخي کودکان با وجود برخورداري از توان گويايي سالم و نيز توانايي برقراري ارتباط در برخي موقعيت ها و يا در مقابله با برخي افراد خاص، به طور ارادي سکوت نموده و يا فقط با افراد خاصي ارتباط برقرار مي کنند.
لال بودن گزينشي، يک اختلال عصبي در دوران کودکي ست که در بيش تر مواقع، به صورت هم زمان با ترس هاي اجتماعي يا اضطراب هاي جمعي به وجود مي آيد. کودکان مبتلا به اين اختلال، به طور معمول از هوش بالا و يا متوسطي برخوردارند، البته در موارد اندکي نيز وجود هوش پايين گزارش شده است. هم چنين بيش تر اين کودکان، داراي سيستم شنوايي و گويايي سالمي هستند، يعني در شنيدن و سخن گفتن و ارتباط برقرار کردن در شرايط معمولي و دلخواه شان، هيچ مشکلي ندارند اما همين کودکان در موقعيت هاي خاص و در مکان هايي که دچار اضطراب يا نگراني مي شوند، قادر به تکلم نخواهند بود و به ناگاه، توانايي صحبت کردن را از دست مي دهند و در برخي موارد، حتي قادر به برقراري ارتباط چشمي يا حرکات طبيعي هم نيستند.

مشخصات باليني و نشانه هاي بارز گنگي انتخابي (SM)

کودکان SM، اغلب وحشت زيادي از برقراري ارتباط اوليه دارند و به طور معمول در مکان ها و موقعيت هاي خاص، از پاسخ دادن و يا ارتباط برقرار کردن خودداري مي کنند يا حتي پاسخ هاي غير شفاهي هم نمي دهند. براساس تحقيقات انجام گرفته، بيش از 90 درصد اين کودکان، داراي مشکل ترس اجتماعي يا نگراني اجتماعي هستند که همين ترس، موجب شکل گيري اختلال اضطرابي و به تدريج، ضعف اعتماد به نفس در آنان مي شود.

کودکان مبتلا به « گنگي انتخابي» گاهي ترجيح مي دهند به جاي صحبت کردن، با ابزارهاي ديگري مانند حالات بدني، شکلک هاي مختلف، هل دادن يا کشيدن طرف مقابل و يا پنهان شدن در کنار پدر و مادر، به برقراري ارتباط بپردازند. البته گاهي از يک لغت - آن هم به طور محدود- استفاده مي کنند .برخي از اين کودکان، چهره اي بي احساس دارند که به ندرت مي توان لبخندي بر چهره ي آنان مشاهده نمود. گروهي ديگر، در موقعيت هاي اجتماعي، برخي واکنش هاي اضطرابي را از خود نشان مي دهند مانند تکان شديد سر، خاراندن سر، کندن موي سر، فرار به گوشه اي دور از ديگران و گاز گرفتن لب ها. نکته ي جالب توجه در اين کودکان، اين است که اغلب پدر و مادر آنان، عنوان مي نمايند که کودک شان در منزل بسيار شاد، پر جنب و جوش، جست و جوگر و اجتماعي ست و اين، دليل محکمي بر توانايي برقراري ارتباط در اين کودکان مي باشد. برخي از روان شناسان کودک، اعتقاد دارند اين کودکان ذاتاً بسيار علاقه مند به ايجاد ارتباط با ديگران هستند و حتي در بسياري از موقعيت هايي که سکوت مي کنند، با ژست ها، قيافه گرفتن ها، لال بازي و تکان دادن سر، تمايل خود به ايجاد ارتباط را نشان مي دهند.

برخي از مشخصه هاي بارز کودکان مبتلا به اختلال گنگي انتخابي:
 

خجالتي بودن افراطي، انزواي اجتماعي، ترس از شرمساري، وابستگي شديد به يکي از والدين، صفات تکانشي، منفي گرايي، خيال پردازي، بدقلقي، اضطراب و نگراني، پرخاشگري، ژست هاي خودکشي، فرياد زدن، مات و مبهوت نگريستن، کم خوردن و ناراحتي مزاج، يبوست، پوشاندن چشم ها مقابل نور و...

دلايل بروز اختلال گنگي انتخابي:

روان پزشکان اعتقاد دارند يکي از دلايل اصلي بروز اين اختلال، ايجاد نقص در کارکرد ناحيه اي از مغز به نام « آميگدالا» است که مسؤول هماهنگ ساختن رفتارهاي انسان و عکس العمل هاي او با موقعيت هاي ترسناک مي باشد و وظيفه ي اصلي آن، بروز واکنش هاي محافظتي ست. بر اين اساس، کم شدن آستانه ي تحريک « آميگدالا» موجب افزايش فعاليت آن در کودکان مبتلا به اين اختلال مي شود؛ در نتيجه اين کودکان، به صورت غيرواقعي احساس خطر بيش تري مي کنند و براي جبران و پرهيز از احساس خطر، به سکوت انتخابي مي پردازند. برخي ديگر از دلايل بروز اين اختلال، عبارتند از :
*اختلال هاي روان شناختي پدر و مادر و پويايي هاي نابه هنجار خانوادگي
*موقعيت هاي گوشه گيرانه ي خانوادگي و ترک بستگان
*وجود يک والد خجالتي يا سرد و بدون ارتباط
*خانواده هاي از هم گسسته و جدايي پدر و مادر
*وابستگي شديد و آشکار به مادر و اضطراب مادري
*افسردگي و وابستگي شديد درون خانواده
*مهاجرت و تغيير فرهنگ از يک کشور به کشوري ديگر که موجب عدم تطبيق ساخت قبلي فرهنگي با مدلي جديد مي گردد.
*طرد کردن کودک و ترحم نسبت به او يا توجه افراطي به فرزند ديگر 
*سوء استفاده از کودک
*عدم اعتماد به نفس در کودک
*ترس از تنبيه و سرزنش
*دوزبانه بودن خانواده در سنين 2 تا 4 سالگي يا دوره ي زبان آموزي
برخي از روش هاي درمان اختلال گنگي انتخابي:
 

اختلال گنگي انتخابي، معمولاً پيش از سن 10 سالگي برطرف مي گردد اما درمان سريع و به موقع آن مي تواند مؤثرتر باشد و بهبودي را تسريع بخشد زيرا هرچه از شروع اين اختلال بگذرد، ثبات و استحکام آن بيش تر مي شود و گاهي اصرار والدين بر توجه و حرف زدن کودک، موجب شده کودک به منظور دريافت توجه پدر و مادر، از اين سکوت استفاده نمايد. هم چنين مشکل اساسي، به هنگام ورود کودک به مدرسه در ارتباط با معلمان و هم کلاسي ها رخ مي دهد. بنابراين توصيه مي شود پدر و مادر به کمک روان شناس، به درمان به موقع اين اختلال کمک نمايند. در زير، به تعدادي از روش هاي درماني اين اختلال مي پردازيم:

خانواده درماني

اولين و بهترين روش درماني، « خانواده درماني» مي باشد. رفع نگراني هاي خانواده، اصلاح روابط پدر و مادر، تغيير در مدل هاي تربيتي خانواده و نيز آموزش پدر و مادر، از ارکان مهم محسوب مي گردد. در بيان اين اختلال، ذکر شده که اين کودکان، بخشي از اضطراب و نگراني را از پدر و مادر و خانواده ي خود دريافت مي نمايند، هم چنين بيش تر اين کودکان با کمبود اعتماد به نفس و يا توجه افراطي پدر يا مادر رو به رو هستند. بنابراين توصيه مي شود پدر و مادر در مرحله ي اول، تمامي فشارهايي که براي صحبت کردن به کودک وارد مي سازند را به طور کامل کنار بگذارند زيرا خود اين رفتار، موجب دوام و تثبيت اختلال مي شود. تکرار و اصرار زياد بر حرف زدن کودک، موجب مي شود او به اصرارهاي شما در سخن گفتن، عادت نمايد.

والدين اين کودکان بايد به زبان کودکانه و ساده و به طور طبيعي و عادي، به کودک خود تفهيم کنند که دشواري او را در برخي از موقعيت هاي خاص درک نموده و به همين دليل، تلاش مي کنند به کمک هم، وضعيت آسان تر و راحت تري را براي او به وجود آورند. هم چنين بايد پدر و مادر و ساير اعضاي خانواده، به منظور کاهش نگراني و استرس، با عشق ورزي، محبت در روابط، عدم مجادله، عدم مقايسه ي کودک و حذف تنبيه جهت کشف کانون هاي اضطراب در خانه رفتار نمايند. در عين حال، بايد با واگذاري کارها به کودک، موفقيت او را به رخ کشيده و در جهت افزايش موفقيت ها و در نهايت، افزايش اعتماد به نفس در کودک گام بردارند. در « خانواده درماني» علاوه بر رعايت نکات گفته شده، مي توان به اصلاح مدل گفت و گو و ايجاد فرهنگ تفاهم، اصلاح کلام و نيز تنش زدايي پرداخت.

چند توصيه به پدر و مادران داراي کودکان مبتلا به اختلال گنگي انتخابي( موتيسم):
 

*هرگز از کودک خود نپرسيد آيا در يک وضعيت معين صحبت مي کند يا خير؟
*هيچ گاه به اصرار، از کودک تان نخواهيد که صحبت کند.
*اگر کودک ديگري داريد که در کلام موفق است، به هيچ عنوان او را با کودک مبتلا به «موتيسم» مقايسه نکنيد.
*هنگامي که کودک شما سعي مي کند ارتباط برقرار کند، با حوصله و صبوري به او گوش دهيد.
*بياموزيد افکار منفي و يا افکار مربوط به ترس را از کودک خود دور سازيد.
*هيچ گاه جملات کودک را کامل يا قطع نکنيد.
*کودک را ترغيب به وابستگي بيش از حد ننماييد.
*مانع سرزنش کودک به وسيله ي نزديکان و آشنايان شويد. 
*از تهديد، اجبار و تنبيه پرهيز کنيد.
*هرگز به کودک نگوييد:« تو را مي گذارم و مي روم».

گاهی مواقع افراد دوست دارند کیفیت زندگی خود را بسنجند و بدانند که تا چه اندازه در زندگی خود موفق هستند. برخی از عادات روزانه که بسیار هم ساده هستند، زندگی شما را غنی‌تر کرده و باعث می‌شوند احساس رضایت و موفقیت بیشتری داشته باشید. افراد موفق بسیاری این عادات شبانه را به بخشی از زندگی خود تبدیل کرده اند و با انجام چند راهکار ساده کیفیت زندگی خود را بهبود بخشیده اند. آیا شما هم دوست دارید احساس رضایت بیشتری در زندگی داشته باشید؟

۱- چند ساعت خواب باعث می‌شود صبح به راحتی بیدار شوید؟
جواب این سوال به نظر ساده است. همه ما شنیده ایم که هر فرد برای استراحت کافی به ۸ ساعت خواب شبانه نیاز دارد. ولی واقعیت این است که همه افراد مثل هم نیستند و همه ما نیاز‌های خواب مشابه هم نداریم. برای برخی از افراد ۶ ساعت خواب کافی است و برخی دیگر به ۹ ساعت خواب نیاز دارند، پس ۸ ساعت خواب شبانه یک عدد میانگین محسوب می‌شود. فقط خود شما می‌دانید که با چند ساعت خوابیدن احساس شادابی و سر حال بودن می‌کنید و انرژی کافی برای روز بعد را به دست می‌آورید. با اطلاع از این زمان می‌توانید ساعت خوابیدن خود را تنظیم کنید. آیا به ۷ ساعت خواب نیاز دارید؟ پس باید ساعت ۱۰ تا ۱۱ به تخت خواب بروید.